ای امامی که مسمی به علی و به رضا سن

سوره بقره آیه 177 -181

«لَّیسَ الْبِرَّ أَن تُوَلُّواْ وُجُوهکُمْ قِبَلَ الْمَشْرِقِ وَالْمَغْرِبِ وَلَکِنَّ الْبِرَّ مَنْ آمَنَ بِاللّه وَالْیوْمِ الآخِرِ وَالْمَلآئِکَهِ وَالْکِتَابِ وَالنَّبِیینَ وَآتَی الْمَالَ عَلَی حُبِّه ذَوِی الْقُرْبَی وَالْیتَامَی وَالْمَسَاکِینَ وَابْنَ السَّبِیلِ وَالسَّآئِلِینَ وَفِی ال...

أعبَدُ الناس مَن أقامَ الفرائِض وَ اَسْخَی النّاس مَن اَدّی زَکاتَ مالِه و اَزهَدُ النّاس مَن اِجتَنَبَ الحرام وُ اَتقَی الناسَ مَن قالَ الحق فِی مَا لَهُ وَ عَلیهِ.

عابدترین مردم کسی است که فرائض را به جا می آورد. سخی ترین آن کسی است که زکات مال را می دهد. پارساترین مردم آن کسی است که از حرام اجتناب کند و پرهیزگارترین مردم هم آن کسی است که حق را بگوید؛ چه آن جایی که این حق بر او است یا برای او است.