فاطمه واژه بی خاتمه - قسمت هشتم
توسط: حامد سلیمان پور
244 بازدید
1391/1/29
ساعت:14:49
کناره مگیر !
- خانم!
فاطمه کیست ؟!
- دخترم!
عیسی را می شناسی ؟!
- آری ، می شناسم!
- از او چه می دانی؟!
- مادرم می گفت :
او معجزه خداوند بود!
کور را بینا،
و کر را شنوا می کرد!
مرده را زنده،
و از گِل ، مرغ ها می ساخت
و آنگاه بر آنها می دمید
و آنها جان می گرفتند
و پرواز !
- این را هم میدانی که او فرزند که بود ؟!
- نه ! نمیدانم !
- او فرزند مریم بود ،
- همان که سوره ای از قران به نامش آمده ؟!
- آری دخترم !
سوره ای از قرآن با نام اوست.
همو ، روزی به حمام بود ،
به ناگاه کمی آنسوتر چشمانش بدید،
زیبارویی را
و چه جانفزا چهره اش !
راستی اگرش یوسف می دید،
به سان زنان مصری ،
دست از ترنج نشناختی ،
و دستان خویش را می بریدی !
آری ، با دیدنش بر اندام مریم چه لرزه ها آمد !
و چه نگران !
در همان حیرت و بهت با خویش می گفت :
بهتر آن است که خدای را به پناه آیم !
که جهان ملکی ناپایدار است ،
و مردمان با حزم، او را جصاری حصین دانند ،
و از او بهتر ، سراغی شان نیست !
و آن زیبا جوان تا بدید که مریم چون ماهی بر خاک فتاده به اظطراب است، گفتش :
از من به واهمه مباش !
من امین حضرت اویم !
جبرائیل باشم من !
انما انا رسول ربک !
یا مریم !
از سرفرازان عزت ،
و چنین محرمانی خوب ، کناره مگیر !
آری دخترم !
همین جبرائیل که مریم او را بی آنکه بخواهد ،
و بی اذنش حتی در حمام می دیدش ،
آنگاه که از سوی خدای با فاطمه کاریش بود ،
به خانه اش حتی سرزده وارد نمی شد ،
درب را می زدی و اذن را می خواستی ،
و آنگاه وارد می آمدی !
حافظ را به خیر یاد باد !
گویی که یکی از همین شب ها را می گوید:
دوش دیدم که ملائک در میخانه زدند !
- خانم !
در میخانه که باز است چرا حافظ گفت :
دوش دیدم که ملائک در میخانه زدند
این درب که بسته نیست!
- دخترم !
در میخانه نبد بسته
ولی حرمت می
واجب آورد ملائک در میخانه زنند!
برنامه های هیئت
تفسیر روز
سوره بقره آیه 193-191
1400/2/7
تفسیر قطره ای قرآنوَاقْتُلُوهُمْ حَيْثُ ثَقِفْتُمُوهُمْ وَأَخْرِجُوهُمْ مِنْ حَيْثُ أَخْرَجُوكُمْ ۚ وَالْفِتْنَةُ أَشَدُّ مِنَ الْقَتْلِ ۚ وَلَا تُقَاتِلُوهُمْ عِنْدَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ حَتَّىٰ يُقَاتِلُوكُمْ فِيهِ ۖ فَإِنْ قَاتَلُوكُمْ فَاقْتُلُوهُمْ ۗ كَذَٰلِكَ جَزَاءُ الْكَافِرِينَ (191) ترجمه : و هر کجا مشر...
حدیث روز
إِنَّ اللَّهَ إِذَا أَرَادَ بِعَبْدٍ خَیْرا إِذَا عُوتِبَ قَبِلَ.
اگر خداوند خیر بنده ای را بخواهد، [او را حالتی عطا می کند که] هرگاه از او عذر خواسته شد، می پذیرد.
قاسمیه در شبکه های اجتماعی
