توسط: حامد سلیمان پور
669 بازدید
1397/9/21
ساعت:09:00
«59» فَبَدَّلَ الَّذِينَ ظَلَمُوا قَوْلًا غَيْرَ الَّذِي قِيلَ لَهُمْ فَأَنْزَلْنا عَلَى الَّذِينَ ظَلَمُوا رِجْزاً مِنَ السَّماءِ بِما كانُوا يَفْسُقُونَ
امّا ستمگران (آن سخن را) به سخن ديگرى غير از آنچه به ايشان گفته شده بود، تبديل كردند (وبه جاى حطّه، به عنوان مسخره گفتند: حنطه، يعنى گندم.) پس ما بر آن ستمكاران به سزاى گناهى كه مرتكب مىشدند، عذابى از آسمان فرو فرستاديم.
در آيات 161 و 162 سوره اعراف، مشابه اين آيه وآيهى قبل تكرار شده وكلمهى «رجز» به معناى عذاب، بيمارى طاعون و حالت اضطراب بكار رفته است.
سنّت خداوند، نزول رحمت است و به همين دليل، بهترين غذا «منّ وسَلوى» براى بنىاسرائيل نازل شد، ولى به خاطر كج روى، عذاب نازل مىشود.
1- ظلم و گناه، زمينهساز تغيير و تحريف قانون است. «فَبَدَّلَ الَّذِينَ ظَلَمُوا»
2- تا وقتى كه روش و شيوه كارى بيان نشده، انسان آزاد است تا با نظر خود عمل كند، ولى بعد از بيان روشها، عذرى در تغيير آن نيست. «قِيلَ لَهُمْ»
3- جزاى تحريف گران قوانين الهى، قهر و عذاب است. «رِجْزاً مِنَ السَّماءِ»
4- همهى پاداشها و كيفرها مربوط به آخرت نيست، بلكه بعضى از كيفرها در همين دنيا صورت مىپذيرد. «فَأَنْزَلْنا ... رِجْزاً مِنَ السَّماءِ»
5- اگر كجروى براى انسان عادت شد، قهر الهى فرا مىرسد. «كانُوا يَفْسُقُونَ»
تفسير نور(10جلدى)، ج1، ص: 124
دسته بندی: تفسیر قرآن سوره بقره
برچسب ها: تفسیر قرآن سوره بقره آیه 59
1401/4/16
شام غریبان امام محمدباقر(ع)
7 ذی الحجه 1443
کوی گرو،کوچه حسین صراف،حسنیه زنجیرزنان قاسمیه شتربان
1401/4/18
شب عرفه-شب شهادت حضرت مسلم(ع)
9 ذی الحجه 1443
کوی گرو،کوچه حسین صراف،حسنیه زنجیرزنان قاسمیه شتربان
1401/4/23
شب ولادت امام هادی(ع)
14 ذی الحجه 1443
کوی گرو،کوچه حسین صراف،حسنیه زنجیرزنان قاسمیه شتربان
1401/4/27
عید سعید غدیر خم عید ولایت
18 ذی الحجه 1443
کوی گرو،کوچه حسین صراف،حسنیه زنجیرزنان قاسمیه شتربان
1401/4/30
شب زیارتی امام حسین(ع)
21 ذی الحجه 1443
کوی گرو،کوچه حسین صراف،حسنیه زنجیرزنان قاسمیه شتربان
1401/5/6
اعلان عزای حضرت سیدالشهدا(ع)
28 ذی الحجه 1443
کوی گرو،کوچه حسین صراف،حسنیه زنجیرزنان قاسمیه شتربان
آیه 231 سوره بقره
1401/2/9
تفسیر قطره ای قرآنآیه 231 سوره بقره: وَإِذَا طَلَّقْتُمُ النِّسَاءَ فَبَلَغْنَ أَجَلَهُنَّ فَأَمْسِكُوهُنَّ بِمَعْرُوفٍ أَوْ سَرِّحُوهُنَّ بِمَعْرُوفٍ ۚ وَلَا تُمْسِكُوهُنَّ ضِرَارًا لِتَعْتَدُوا ۚ وَمَنْ يَفْعَلْ ذَٰلِكَ فَقَدْ ظَلَمَ نَفْسَهُ ۚ وَلَا تَتَّخِذُوا آيَاتِ اللَّهِ هُزُوًا ۚ وَاذْكُرُوا نِعْمَتَ اللَ...
لَا یَمحَضُ رَجُلٌ الإِیمانَ بِاللّه حَتّی یَکونَ اللّه أحَبَّ إلَیهِ مِن نَفسِهِ وَ أبیهِ وَ اُمِّهِ وُ وُلدِهِ وَ أهلِهِ وَ مالِهِ و مِنَ النّاسِ کُلِّهِم.
ایمانِ کسی برای خدا خالص نمی شود، مگر آن که خداوند، نزدش از خودش، پدرش، مادرش، فرزندانش، خانواده اش، اموالش و همه مردم، محبوب تر باشد.